Dün akşam arkadaşlarımla beraber iftar yemeğine katılmıştım. Gayet hoştu güzeldi. İyi de sonlandı fakat eve döndüğümde şok oldum. Arda'nın Madrid yolcusu olduğunu duyunca ayrı bi hüzün kapladı içimi. Resmi siteden yapılan açıklama kulüplerin anlaştığı doğrultusundaydı ki en ufak bi umut vardı içimde "belki kalır diye". Ama bi saat sonra gelen veda mektubu yaktı bitirdi. Çok üzüntü duymadım değil. Her yıl 10 gol 25 asist civarı katkısı olan bi oyuncuydu Arda.
Ama şimdi gurur duyuyorum onunla ve Galatasaray'la. Söylesenize başka hangi Türk takımı yapabildi bu güne kadar bunu. Hangi takım daha doruk noktasına ulaşmadan Avrupa'nın büyük bi kulübüne oyuncu gönderdi. Unutmayın Arda hâlâ genç. Önü açık. Ve benim tahminim 2-3 yıl içerisinde onu daha büyük bi kulüpte görebileceğiz. Ama şuna çok seviniyorum. Artık Türkiye'de özel hayatı değil, sahada ki başarıları konuşulacak. Çünkü o bizi gururlandırmaya oradan devam edecek. Daha profesyonel bi ortam da oynayacak.
Ama şu unutulmasın ki eğer sakatlanırsa, canı yanarsa Atletico taraftarının değil, taa buralarda ki Galatasaray taraftarının yüreği sızlar. Onu buradan desteklemeye devam eder bu taraftar. Asla unutmaz Arda'yı.
Belki bi gün... Aniden geri döner Galatasaray'a. Yeniden geçirir o formayı sırtına, yeniden takar o kaptanlık pazubandını sol koluna ve yeniden giyer 66 numarayı. Ama en önemlisi...
YENİDEN SAVAŞIR O ARMA İÇİN.
Güle güle Kaptan. Yolun açık, şansın bol olsun. Dualarım hep seninle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder